dinsdag 27 mei 2008

Dagen die dagen

Meer dan wat zal komen, is dit een ode aan wat was
ik zweer bij het onthouden en verhalen die ik las

Ik vertel iets over mensen, die ik gewoon verzon
maar elk beleefd verleden was ooit heden dat begon


Winter








15 maart
1953



Winter is voor vallen
het vallen uit de lucht
niet alleen van witte sneeuw
ook kerels in hun vlucht













29 februari
1924



Na nachten komt het dagen
wat ooit verloren was
de sneeuwman was veel mooier
dan deze vuile plas


















2 februari
1931

Het hebben is van vroeger
het hadden is van nu
het zien is door de ogen
de dromen zijn van u

















13 januari
1936




Het dagen van vervlogen tijd
denken aan wat was
mal rasé is nooit passé
net als pak en das








23 december
1919

Wachten is voor moeders
voor vaders evenzeer
het sterven van de zonen
door kogels heen en weer



Lente












18 juni
1922






Lente is voor zoenen
vrijen in ‘t geniep
het voelen van een ander lijf

op zolder of verdiep







15 mei
1933

Water is de afstand
per druppel of per zee
denkt hij zo ver gekomen
nog wel eens aan zij twee











15 juni
1949



Zwijgen is voor vrienden
met tweeën naast elkaar
als broers tezamen kijken
brilcreme in het haar








8april 1932


Het drinken is verveling
het water bij de wijn

het zingen zonder strofe

een eindeloos refrein







30 maart 1919


In dromen kan je reizen
per trein of in je bed
als koningen gestorven zijn
is willen nooit meer wet



Zomer



15 september
1956

Zomer is voor rusten
het waden door de stad
het denken en het voelen
aan wat je hebt gehad











29 augustus
1911

De schaduw wil verkoelen
maar kan dat niet altijd
de oude vrouw is nu niet meer
die lieve kleine meid



6 augustus
1914


Stof is aan het waaien
en bolt de rokken op
alleen gaat hij op wandel
met dromen in zijn kop







23 juli
1939




Marcheren of op wandel
in maat of in een groep
samen door de straten
met tweeën op de stoep















2 juli
1961


De wind wil soms iets roepen
of fluistert in je oor
soms zegt hij helemaal niets meer
de stilte zingt in koor



Herfst



12 december

1958


Herfst staat voor het wachten
en ook soms voor de deur
het natte van de straten
het ritme van de sleur









23 november
1967


Koken is van woede
vaker van verdriet
aangebakken biefstuk
en niemand die het ziet








6 november
1953


Verhalen zijn van zilver
herinnering van goud
wachten is verloren tijd
en zonder kleren koud







22 oktober
1917

Weten is aan niemand
het raden overal
als koeien konden dromen
hoe mooi was dan hun stal
















28 september
1948


Kale mannen zwijgen
borsten zingen luid
als die twee samen praten
een ongehoord geluid